Chiang Rai - HuayXay/GibbonExperience (Laos)

Dag 15 en 16

Chiang Rai fungeerde als een soort overstap naar Laos. Het is hier een stuk minder toeristisch dan in Chiang Mai en daardoor ook een stuk rustiger. Met de scooter toeren we door de straten van Chiang Rai en bezoeken we onder andere de witte tempel. De volgende dag stappen we in de bus om de oversteek te maken naar Laos. Na een rit van een ongeveer 3 uur komen we aan bij de grens, krijgen we een paar mooie stempels in ons paspoort en worden we afgezet in het plaatsje Houayxay. Waar trouwens niet veel te beleven is. Bij het hostel vragen we of we ergens kunnen zwemmen tegen een betaling. Het hotel waar dit normaal kon was dicht, maar hij wist nog wel wat anders. Als we 10 000 kip betaalden dan reed een taxichauffeur ons daarheen. Geen idee wat ons te wachten stond stapte wij achterin. Na een wat hobbelige rit kwamen wij aan bij een lokaal zwembad. De glijbaan werd speciaal voor ons aangezet en de lokale Frans Bauer dreunde uit de speakers. Even chill voor ons avontuur van morgen...

Dag 17, 18, 19
Wat gaan de dagen ineens snel en wat geniet ik nog steeds met volle teugen van mijn reis... Na de oversteek van Thailand naar Laos kwam misschien het spannendste van de hele reis...

De ochtend van 15 februari staan we met een day pack klaar om met de organisatie "Gibbon Experience" de jungle in te gaan voor het spotten van gibbons, het slapen in boomhutten en bovenal het ziplinen. Samen met Myrthe en Abel (wie later gekroond werd tot 'Abel op de kabel') begint mijn ochtend met een briefing op het kantoor van de gibbon experience. Vanaf hier vertrekken wij in de achterbak van een minivrachtwagen richting de jungle. Na 2 uur rijden, waarvan 1 uur veel gehobbel komen wij aan in "the village". De meeste van de gibbon guides komen hier vandaan. Vanaf hier was het met de benenwagen omhoog, omlaag, omhoog, omlaag etc. Van een open vlakte tussen een muur van bananenbomen en andere tropische planten liepen wij het dichtbeboste gebied in. Na een stuk gewandeld te hebben kregen wij onze zipline gear. Nu werd het echt spannend. De langste zipline is 560 meter lang en de hoogste wel 40 meter werd ons nog verteld. En daar was die... Onze eerste zipline... 260 meter lang. "Safety first" en laat maar los. Daar ging ik, meters hoog boven de palmbomen. Het gevoel wat ik kreeg is onbeschrijfelijk. Het uitzicht wat ik had was adembenemend en mijn landing was anders dan fraai. Strak van de adrenaline heb ik deze dag doorgebracht, niet wetende of ik nou kon huilen, lachen of heel hard moest wegrennen. Wegrennen was overigens geen optie. Want om naar je boomhut of terug te komen moest je dit via zipline doen. Er was geen andere (veilige) manier. Na een intensieve eerste dag moest, voor mij, het spannendste nog komen. Slapen in een boomhut. Ik voelde mij gerustgesteld dat de guides ook in de boomhut bleven, maar dit had ik verkeerd begrepen. Nadat ik besefte dat ze na hun gedag zeggen echt niet meer terug kwamen moest ik heel eerlijk gezegd even schrikken. Paniek! Wat als er nu iets gebeurt.. Of Er klimt wel een beer in de boom? Aangezien de boomhut op 35 meter hoogte zat was simpelweg wegrennen dus ook echt geen optie... Wat heftig! Maar wat een ervaring... En er stond nog een tweede nacht op mij te wachten. Na een nacht vol tarzan geluiden en een korte slaap werden wij gewekt door het geluid van insecten, vogels en... gibbons!! Vandaag stond ook in het teken van hiken en ziplinen en trotseerden wij de 560 meter lange zipline. Geen woord in mijn vocabulaire die deze ervaring kan beschrijven. Tevens ook niet het gevoel wat tijdens de rit ontstaat. "Safety first!" yes Zoiveu en Kamsai, check check, safety first. Na een intensieve dag verlangde ik, maar ook mijn lichaam naar de boomhut. De rest ging naar de zonsondergang kijken en Myrthe en ik hebben van Kamsai wat spelletjes en trucjes bijgeleerd. Met beperkt Engels en een hoop handen en voeten werk hebben wij ons heerlijk vermaakt. Wat een chille avond. Aangezien het 's avonds rond een uur of 1900 al echt pikkedonker is en je niks anders hebt dan een zaklamp, schakelt je lichaam ook al snel uit. Kan ik hier nog een weekje blijven?

Dag 20 en 21

Na een waanzinnige ervaring in de jungle van Laos staan de komende 2 dagen in het teken van reizen. Op de Mekong varen we de 1e dag 6 uur af naar Pak Beng om hier te overnachten en de volgende dag nog een ritje van 8 uur te maken naar onze eindbestemming Luang Prabang. Gepropt tussen de andere toeristen en lokalen varen wij de Mekong stroomafwaards. Zo af en toe meren we aan en stappen er lokalen af. Onder het genot van een muziekje in mijn oren, af en toe een wegzakkertje, een kaartspel, geklets en een prachtig uitzicht, varen de kilometers aan mij voorbij.