Vietnam (deel 1)
10 maart 2019 - Hoi An, Vietnam
Het is even stil geweest op mijn blog, maar na een "bumpy ride" en een nieuwe mindset heb ik het schrijven weer gevonden.
Het is alweer 2 weken geleden dat Bryan zich bij mij heeft gevoegd en "mijn" reis nu "onze" reis is geworden. Ondanks dat ik met veel plezier mijn soloreis heb kunnen delen met een hoop fantastische nieuwe mensen, is het fijn om het nu te kunnen delen met mijn beste maatje.
Na een voor ons gevoel, een valse start in Vietnam te hebben gehad, hebben we na Ha Giang onze reis weer rustig aan opgepakt en begonnen wij deze in Hanoi. De hoofdstad van Vietnam. Eerder in mijn verhalen schreef ik over het verkeer in Bangkok en hoe intens dit kon zijn. Ik neem alles terug. Ik mis het "rustige" verkeer van Bangkok. Wat een gekkenhuis hier. Nadat we steeds meer gewend raakte aan de drukte konden we er hard om lachen. Hoezo stoplicht? Je hebt toch een toeter... Ondanks dat we konden genieten van de chaos waren we blij onze reis voort te kunnen zetten naar Ha Long Bay: de plek die ervoor zorgde dat Vietnam op onze verlanglijst kwam te staan. We hadden tot nu slecht en koud weer gehad en tijdens onze boottrip door de bay werd ons volop zonnestralen gegund. Adembenemende kalksteeneilanden kwamen voorbij en daarbij de mooiste uitzichten.
Na ha long bay vertrokken wij naar Ninh binh met de bus. Het is en blijft Azië, maar Vietnam spant toch echt de kroon. 0800 uur vertrekken kan net zo goed 0900 zijn en misschien zelf 0930, maar Amber vooral "no wollie". Bij busritten die overigens langer duren dan +/-4 uur zijn "sleeperbussen". De stoelen zijn bedden en zo word je als toerist achterin in de hoogslapers gepropt gezien de lokalen de privilege hebben om voorin en beneden te liggen. Eenmaal aangekomen in Ninh binh en na het inchecken bij onze homestay gingen we opzoek naar wat te eten. Zullen we hier zitten? Vroeg ik aan Bry. "Of jullie schuiven bij ons aan" hoorde we naast ons. Leuk een Nederlandse stelletje. En zo gevraagd zo gedaan. Wat uitmondde op een gezellige avond en nog meer ontmoetingen. Het blijft mij toch verbazen hoe makkelijk en leuk je contact legt met medereizigers, ook wanneer je dus niet alleen reist. Ninh Binh verkennen wij verder op de fiets en mijden zo de toeristische gedeeltes en komen langs de boerderij-achtige landschappen waar Ninh Binh ook bekent om staat.
Na Ninh binh verkent te hebben maken wij ons klaar voor de nachttrein. Iets wat Bryan graag wilde meemaken. We worden naar een cabine voor vier personen gebracht waar 2 Aziaten al lekker liggen te knorren. Een van de stewards komt naar ons toe en vraagt of we een privé cabine willen. Kost ons wel 30 us dollar. "je bent niet goed" zei ik. Waarop hij denk ik door had dat dit niet onze eerste reis door Azië was en zei "oké oke 400 Vietnamese dollar (+/-15 euro) en ik mocht met hem meelopen om de cabine even te controleren. Na een voor ons beide goede deal hadden we de cabine helemaal voor ons alleen en al schommelend komen we na een rit van 12 uit aan in Hue.
Hue hebben wij even gebruikt als tussenstop voor Hoi An gezien hier niet heel veel te beleven valt. We hebben hier voornamelijk het lekkerste ijs van Vietnam ontdekt en daarom ook maar 2 keer langs gegaan om bij de 2e keer verleid te worden voor de aanbieding van 3 bollen ijs. Jammie! De volgende ochtend vertrekken we naar Hoi An, tevens onze eindbestemming van Vietnam, en al gauw beseffen wij dat dit toch wel het leukste plekje van onze reis zal zijn...
Wat een ervaring doen jullie op en nemen jullie mee terug. Geweldig.
Veel avontuur nog samen. Toppers
Ook wij hebben weer genoten van jullie nieuwe avonturen. Wat fijn dat jullie allemaal
samen dit op een fantastische manier kunnen doen. Nog heel veel mooie reisdagen wensen wij jullie toe.
Veel liefs en dikke knuffels van ons!